خدا هر لحظه با ما صحبت می کنه، خدا هر لحظه پیام میده و راهنمایی می کنه . . . خدا، تمام مدت مشغول الهام به ماست. مثلاً اگه در یک زمینه دچار مشکل هستیم باید به درون خودمون مراجعه کنیم؛ معمولاً دو چشم انداز اونجا وجود داره : یکیش اینه که همه چی درست میشه و ما پیروز میشیم و مشکلات تموم میشه و نعمتهای زیادی وارد زندگی مون میشه و این چشم انداز، امید و آرامش میاره و خوشحالمون میکنه. این پیام خداست و از جانب پروردگار مهربونه. نگرش دوم هم میگه هیچ روشنایی در آینده نیست ما هر روز وضعمون بدتر و بدتر میشه و در نهایت بدبخت و بیچاره خواهیم شد و هیچ امیدی نیست. قطعاً این پیام شیطانه و باعث یأس و دلسردی و غم و افسردگی و در کل باعث احساس بد میشه . . . اینها تمثیل نیستند. ما هر چقدر آرامش داشته باشیم و تمرکزمون روی احساس_خوب باشه صدای خدا واضح تر و بلندتر به گوشمون میرسه و در غیر این صورت نجوای شیطان غالب خواهد شد . . . جالبه بدونید که نتیجه نهایی و تقدیر بستگی به توجه ما به این الهامات یا نجواها داره . . . هر کدوم غالب باشن نتیجه متناسب خودشون رو به وجود میارن .... خدای مهربون با تمام قدرت در حال راهنمایی ماست و دوست داره ما در زندگی شاد و آرام و امیدوار باشیم، دائماً داره پیام میده و الهام میکنه به دلمون میندازه که چیکار کنیم، چیکار نکنیم، خیلی مشتاقه ما سربلند بشیم . . . از اون طرفم شیطان با تمام قوا مشغوله، نجوا می کنه و یک ریز داره تو ذهنمون میخونه میخونه میخونه که نمیشه، نمیتونی، هزاران دلیل واهی میاره که مارو زمین بزنه . حالا این ماییم که باید ببینیم به کدوم طرف توجه می کنیم، حرف خدا رو میشنویم یا به شیطان تمایل داریم ؟؟؟ به دلمون رجوع می کنیم یا غرق ذهنیاتمون هستیم ؟؟؟ خدا منتظره، منتظر جهش ماست، منتظر بلند شدن و بالا رفتن ماست تا بار دیگه به فرشته هاش بگه دیدید اینم یه آدم دیگه، منظور من از اشرف مخلوقات این بود، که برازنده سجده شماست !! اینو دوستش دارم و بهش افتخار می کنم ...